Alkalinity
ಇತರೆ
ಕ್ಷಾರೀಯತೆಯ ಹಾನಿ ಬೆಳೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಚಕ್ರದುದ್ದಕ್ಕೂ ಸಂಭವಿಸಬಹುದು. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲೆ ತುದಿಯಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿ ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಕೆಂಪು ಮಿಶ್ರಿತ ಕಂದು ಬಣ್ಣದವರೆಗೆ ಎಲೆಗಳು ಬಣ್ಣ ರಹಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ತೀವ್ರ ಕ್ಷಾರೀಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ, ಬಣ್ಣವು ಉಳಿದ ಎಲೆಗಳ ಗರಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿಸ್ತರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು ಕೊಳೆತು ಹೋಗುತ್ತದೆ, ಸಸ್ಯವು ಸುಟ್ಟ ನೋಟವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ವಿರೂಪತೆಯು ಎಲೆಯ ಸುತ್ತುವಿಕೆ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಸಹ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಬಲವಾದ ಕ್ಷಾರೀಯ ಮಣ್ಣು ಸಹ ಸಸ್ಯದ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಟಿಲ್ಲರಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸುತ್ತದೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕುಂಠಿತತೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಹೂಬಿಡುವ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪುವ ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಕ್ಷಾರೀಯತೆಯು ಹೂಬಿಡುವಿಕೆಯನ್ನು ವಿಳಂಬಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ತೆನೆಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ಸಾರಜನಕದ ಕೊರತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳ ಜೊತೆ ತಪ್ಪಾಗಿ ತಿಳಿಯಬಹುದು.
ಸಾವಯವ ಮಿಶ್ರಗೊಬ್ಬರ, ತ್ಯಾಜ್ಯ ಕೂದಲು ಅಥವಾ ಗರಿಗಳು, ಸಾವಯವ ಕಸ, ತ್ಯಾಜ್ಯ ಕಾಗದ, ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ ನಿಂಬೆ ಅಥವಾ ಕಿತ್ತಳೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕ್ಷಾರೀಯ ಮಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಬಹುದು. ಮಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ಆಮ್ಲೀಕರಣಗೊಳಿಸುವ ವಸ್ತು (ಅಜೈವಿಕ ಅಥವಾ ಸಾವಯವ ವಸ್ತುಗಳ) ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಇದು ಖಾತ್ರಿಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಪೈರೈಟ್ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ಅಲ್ಯೂಮಿನಂ ಸಲ್ಫೇಟ್ನಂತಹ ಖನಿಜಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಣ್ಣಿನ ಆಮ್ಲೀಯತೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು.
ಸಮಸ್ಯೆಯ ಮೂಲವನ್ನು ಆಧರಿಸಿ, ಮಣ್ಣಿನ ಕ್ಷಾರತೆಯ ತಿದ್ದುಪಡಿಯನ್ನು ವಿವಿಧ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಜಿಪ್ಸಮ್ ಅನ್ನು ಬಳಸಿ ಮಣ್ಣಿನ ತಿದ್ದುಪಡಿಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕಳಪೆ ಸುಣ್ಣದ ಅಂಶವಿರುವ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೋಡಿಯಂ ಅನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕಾದರೆ, ಇದನ್ನು ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಸೋಡಿಯಂ ಅನ್ನು ಬೇರಿನ ವಲಯದಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಲು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ನೀರನ್ನು ಹರಿದುಬಿಡಬೇಕು. ಜಿಪ್ಸಮ್ನಲ್ಲಿರುವ ಕರಗಬಲ್ಲ ಕ್ಯಾಲ್ಸಿಯಂ ಸೋಡಿಯಂ ಅಯಾನುಗಳನ್ನು ಸ್ಥಳಾಂತರಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳು ಹೆಚ್ಚಿನ ನೀರಿನಿಂದ ಸವೆಯುದುಹೋಗುತ್ತವೆ. ಸಾಕಷ್ಟು ಕ್ಯಾಲ್ಸಿಯಂ ಕಾರ್ಬೋನೇಟ್ನೊಂದಿಗೆ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಜಿಪ್ಸಮ್ ಬದಲಿಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ಸಲ್ಫರ್ ಅಥವಾ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತ ಸಲ್ಫ್ಯೂರಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಬಳಸಬಹುದು. ಕ್ಯಾಲ್ಸಿಯಂ ಕ್ಲೋರೈಡ್ (CaCl2) ಅಥವಾ ಯೂರಿಯಾವನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಫಲವತ್ತತೆ ಯೋಜನೆಗಳು ಸಹ ಕ್ಷಾರೀಯ ಮಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಮರುಪಡೆಯಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಕ್ಶ್ಃಆರೀಯತೆಯು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿರುವ ಅಯಾನುಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು pH ಅನ್ನು ಅತಿಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಕಳಪೆ ಮಣ್ಣಿನ ರಚನೆ ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಒಳನುಸುಳುವಿಕೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿರುವ ಜೇಡಿ ಮಣ್ಣು, ಸೋಡಿಯಂಯುಕ್ತ ಅಥವಾ ಸುಣ್ಣಯುಕ್ತ ಮಣ್ಣುಗಳ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ. ಕ್ಷಾರೀಯತೆಯು ಸಸ್ಯದ ಬೇರುಗಳನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೀರನ್ನು ಹೀರಿಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಅಗತ್ಯವಾದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಹೊರತೆಗೆಯಲು ಸಸ್ಯಗಳ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಕಳಪೆ ಬೇರು ಬೆಳವಣಿಗೆ ಮತ್ತು ದುರ್ಬಲ ಸಸ್ಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಕ್ಷಾರೀಯ ಮಣ್ಣುಗಳು ಸಸ್ಯಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯಕ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಲಭ್ಯತೆಯನ್ನು ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಫಾಸ್ಫರಸ್ ಹಾಗು ಸತು ನ್ಯೂನತೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿಣದ ಕೊರತೆ ಮತ್ತು ಬೋರಾನ್ ವಿಷತ್ವಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಅತಿಯಾದ ಪಿಹೆಚ್ ಅನ್ನು ಪ್ರವಾಹಿತ ಭತ್ತದ ತೀವ್ರ ಸಮಸ್ಯೆಯೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಹೇಗಾದರೂ, ಕಳಪೆ ಮಳೆ ಇರುವ ಮಳೆಯಾಶ್ರಿತ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಕಳಪೆ ನೀರಿನ ವಿತರಣೆಯಿರುವ ನೀರಾವರಿ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಇದು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಬಹುದು. ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಾಗಿ, ಇದನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅರೆ ಶುಷ್ಕ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಉಪ್ಪಿನಂಶದೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ.