Chilo suppressalis
ಕೀಟ
ಸಸಿಗಳಲ್ಲಿ, (ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನರ್ಸರಿಗಳಲ್ಲೇ), ಈ ದಾಳಿಯನ್ನು ಎಳೆ ಎಲೆಗಳು ಸೊರಗುವುದು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಭಾಗಗಳು ಸಾಯುವುದರಿಂದ ಗುರುತಿಸಬಹುದು.
ಪ್ಯಾರಾಸಿಟಾಯ್ಡ್ ಕಣಜಗಳಾದ ಪ್ಯಾರಾಥೆರೆಶಿಯಾ ಕ್ಲಾರಿಪಲ್ಪಿಸ್ ಮತ್ತು ಎರಿಬರಸ್ ಸೈನಿಕಸ್ ಅನ್ನು ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಕೆಲವು ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಕೀಟ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುವುದನ್ನು ಮತ್ತು ಹಾನಿಯನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪರಭಕ್ಷಕಗಳೆಂದರೆ ಕೆಲವು ಜಾತಿಯ ಜೇಡಗಳು.
ಯಾವಾಗಲೂ ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳು ಲಭ್ಯವಿದ್ದರೆ ಅದರ ಜೊತೆ ನಿರೋಧಕ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಸಮಗ್ರವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ. ಕೀಟನಾಶಕಗಳು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದರೆ, ಕ್ಲೋರಂಟ್ರಾನಿಲಿಪ್ರೋಲ್, ಫೈಪ್ರೋನಿಲ್ ಅಥವಾ ಕ್ವಿನಲ್ಫೋಸ್ ಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿ. ನಾಟಿ ಮತ್ತು ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಟಾಪ್ ಹೈಡ್ರೋಕ್ಲೋರೈಡ್ನ ಕಣಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದರಿಂದಲೂ ಸಹ ಸೋಂಕನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಕೀಟವನ್ನು ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ನಿರ್ಣಯ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕೃಷಿಯನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದರಿಂದ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಏಷಿಯಾಟಿಕ್ ಕಾಂಡ ಕೊರಕವಾದ, ಚಿಲೋ ಸಪ್ರೆಸಲಿಸ್ ನೀಂದ ಈ ಹಾನಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಇದಕ್ಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಎರಡು ಪೀಳಿಗೆಯಿರುತ್ತದೆ. ಮರಿಹುಳುಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆಂತರಿಕ ಅಂಗಾಂಶಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಪ್ರೌಢ ಹುಳುಗಳು ಹೊರಗಿನ ರಸ ಮತ್ತು ತಿರುಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಅಕ್ಕಿಯೊಂದೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಇದು ಸೋರ್ಗಮ್ ಮತ್ತು ಕಾಡು ಹುಲ್ಲುಗಳ ಕೆಲವು ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನೂ ಸಹ ಆಕ್ರಮಣ ಮಾಡಬಹುದು. ಲಾರ್ವಾಗಳು ಕೂಳೆ ಮತ್ತು ಒಣಹುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಚಳಿಗಾಲವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಂಜಿನ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲೂ ಇವು ಬದುಕಬಲ್ಲವು. ಹೆಣ್ಣು ಕೀಟಗಳು ಎಲೆಗಳ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಮುಖ್ಯ ಸಿರೆಯ ಉದ್ದಕ್ಕೂ,ಕಂದು ಸ್ರವಿಸುವಿಕೆಯಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿ, ಸುಮಾರು 300 ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಹಲವಾರು ಬ್ಯಾಚ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತವೆ. ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದ ನಂತರ, ಮರಿಹುಳುಗಳು ಎಲೆಯ ಹೊರತೊಗಲನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಎಲೆಯ ಕೋಶಗಳಿಗೆ ಕೊರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತವೆ, ಇದರಿಂದಾಗಿ ಎಲೆಗಳು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತವೆ, ತದನಂತರ, ಸಾಯುತ್ತವೆ. ಅವು ಕಾಂಡವನ್ನು ತಲುಪಿದಾಗ, ಅದನ್ನು ಟೊಳ್ಳಾಗಿಸುತ್ತವೆ, ಒಂದು ಗೆಣ್ಣಾದ ನಂತರ ಒಂದರಂತೆ, ಸತತ ಎಲ್ಲಾ ಗೆಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ಕೊರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಲಾರ್ವಾಗಳು ಆಹಾರ ತಿನ್ನುವ ಮತ್ತು ಬೆಳೆಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಕುಗ್ಗಿಸುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಿಲಿಕಾ ಅಂಶವಿರುವ ಸಸ್ಯ ಪ್ರಭೇದಗಳನ್ನು ನೆಡಿ.