Palpita vitrealis
ಕೀಟ
ಎಳೆಯ ಲಾರ್ವಾಗಳು ಎಲೆಗಳ ಕೆಳಗಿನ ಎಪಿಡರ್ಮಿಸ್ಅನ್ನು ಕೆರೆದು ಕೆರೆದು ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಮೇಲಿನ ಪದರವನ್ನು ಹಾಗೇ ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಕಳೆಗುಂದಿದ, ಕಂದು ಅಥವಾ ಬೂದುಬಣ್ಣದ ಮೇಲ್ಭಾಗದ ಎಪಿಡರ್ಮಿಸ್ನಲ್ಲಿ "ಕಿಟಕಿಯ ಕಿಂಡಿಗಳಂತಹ" ಮಾದರಿಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಬೆಳೆದ ಲಾರ್ವಾಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ಲ್ಯಾಮಿನಾವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ತಿನ್ನುತ್ತವೆ. ಅಂತಹ ಹಾನಿಯು ತೊಟ್ಟುಗಳಿಗೆ ಹರಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು ಉದುರುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಅವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲೆಯ ಭಾಗಗಳು ಅಥವಾ ಹಲವಾರು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ರೇಷ್ಮೆ ಎಳೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ಜೋಡಿಸುತ್ತವೆ. ಬಳಿಕ ಅವುಗಳನ್ನು ಕೋಶಗಳಾಗಿ ಬಳಸುತ್ತವೆ. ಸಸ್ಯದ ಹಾನಿಗೊಳಗಾದ ಭಾಗಗಳ ಮೇಲೆ ಕಪ್ಪಾದ ಮಲದ ಕಣಗಳು ಮತ್ತು ತೆಳುವಾದ ರೇಷ್ಮೆ ತಂತುಗಳು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಅಪಿಕಲ್ ಮೊಗ್ಗುಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಬೋನ್ವರೆಗೆ ವಿಸ್ತರಿಸಿರುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೀಟ ತಿಂದಿರುವ ಕುರುಹುಗಳು, ರಂಧ್ರಗಳು ಅಥವಾ ಗ್ಯಾಲರಿಗಳ ರೂಪಗಳನ್ನು ಹಣ್ಣುಗಳ ಮೇಲೆ ನೋಡಬಹುದು.
ಹಳೆಯ ಆಲಿವ್ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿನ ಸಕ್ಕರ್ಗಳನ್ನು ತೆಗೆಯುವುದು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಪತಂಗಗಳ ಕ್ಷಿಪ್ರ ಬೆಳವಣಿಗೆಯನ್ನು ತಡೆಯಲು ಉತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವಾಗಿದೆ. ಟ್ರೈಕೊಗ್ರಾಮಾ ಮತ್ತು ಅಪಾಂಟೆಲೆಸ್ ಜಾತಿಯ ಪ್ಯಾರಾಸಿಟಾಯ್ಡ್ ಕಣಜಗಳು ಮತ್ತು ಪರಭಕ್ಷಕ ಆಂಥೋಕೋರಿಸ್ ನೆಮೊರಾಲಿಸ್ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಸೊಪರ್ಲಾ ಕಾರ್ನಿಯಾಗಳು ಮಲ್ಲಿಗೆ ಪತಂಗದ ಪ್ರಮುಖ ಶತ್ರುಗಳಾಗಿವೆ. ಪಿ. ಯುನಿಯಲಿಸ್ ವಿರುದ್ಧ ಬ್ಯಾಸಿಲಸ್ ತುರಿಂಜಿಯೆನ್ಸಿಸ್ ಆಧಾರಿತ ದ್ರಾವಣಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು
ಲಭ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಮಗಳಿರುವ ಸಂಯೋಜಿತ ವಿಧಾನವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಪರಿಗಣಿಸಿ. 1% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹಣ್ಣುಗಳ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ಮರಗಳಿಗೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ನೀಡುವುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ವಸಂತಕಾಲದಲ್ಲಿ 5% ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮರಗಳು ಬಾಧಿತವಾದಾಗ ನರ್ಸರಿಗಳು ಅಥವಾ ಹೊಸ ತೋಟಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಬೇಕು. ಡೈಮಿಥೋಯೇಟ್, ಡೆಲ್ಟಾಮೆಥ್ರಿನ್ ಮತ್ತು ಸೈಪರ್ಮೆಥ್ರಿನ್ ಎಂಬ ಸಕ್ರಿಯ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಕೀಟನಾಶಕಗಳನ್ನು ಆಲಿವ್ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಪತಂಗದ ರಾಸಾಯನಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದು.
ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಆಲಿವ್ ಮರಗಳ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ಪಾಲ್ಪಿಟಾ ಯೂನಿಯಲಿಸ್ ಲಾರ್ವಾಗಳ ಆಹಾರದಿಂದ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಪತಂಗಗಳು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ದೇಹವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು, ಸುಮಾರು 15 ಮಿಮೀ ಉದ್ದವಿದ್ದು, ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬಿಳಿ ಪದರಗಳಿಂದ ಮುಚ್ಚಲ್ಪಟ್ಟಿರುತ್ತವೆ. ರೆಕ್ಕೆಗಳು ಅರೆಪಾರದರ್ಶಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಳಪಾಗಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಂಚುಗಳಲ್ಲಿ ವಿನ್ಯಾಸದಂತಿರುತ್ತದೆ. ಮುಂಭಾಗದ ರೆಕ್ಕೆಗಳ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಕಪ್ಪು ಚುಕ್ಕೆಗಳಿರುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಅಂಚುಗಳಲ್ಲಿ ಕಂದು ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಹೆಣ್ಣು ಕೀಟಗಳು ಎಳೆಯ ಆಲಿವ್ ಎಲೆಗಳು, ಹೂವುಗಳು, ಹಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಕೊಂಬೆಗಳ ಮೇಲೆ 600 ಮೊಟ್ಟೆಗಳನ್ನು ಇಡುತ್ತವೆ. ಮೊಟ್ಟೆಯೊಡೆದು ಹೊರಬರುವ ಲಾರ್ವಾಗಳು ಹಸಿರು-ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ, ಸುಮಾರು 20 ಮಿಮೀ ಉದ್ದವಿರುತ್ತವೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಅವು ಗುಂಪಾಗಿರುತ್ತವೆ, ಆದರೆ ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಅವು ಹರಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ನೇಯ್ಗೆ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಗೂಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳಲ್ಲಿ, ಮರಿಹುಳುಗಳು ಗಮನಾರ್ಹ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟುಮಾಡುವಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಅವು ನರ್ಸರಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಬಹುದು.