Fusarium solani f. sp. phaseoli
ಶಿಲೀಂಧ್ರ
ಬಿತ್ತನೆ ಮಾಡಿದ ಕೆಲವು ವಾರಗಳ ನಂತರ, ಸೋಂಕಿತ ಸಸಿಯ ಎಲೆಗಳು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ ಬಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಪರಿಸರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ರೋಗಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಿದ್ದರೆ ಸಸ್ಯಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕುಂಠಿತವಾಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಕೆಲವೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಸಾಯಬಹುದು. ಸಸ್ಯ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದ ಕೇವಲ ಒಂದು ವಾರದಲ್ಲಿ ಭೂಗತ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕೆಂಪು ಗಾಯಗಳು ಅಥವಾ ಗೆರೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ, ಮುಖ್ಯ ಬೇರಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಗಾಯಗಳು ಗಾಡ ಕಂದು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ, ಒಟ್ಟುಗೂಡುತ್ತವೆ. ಅವು ಒಣಗುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ ಬೇರಿನ ಅಕ್ಷದ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಬಿರುಕುಗಳನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು. ಪಾರ್ಶ್ವ ಬೇರುಗಳು ಮತ್ತು ಬೇರಿನ ತುದಿಗಳು ಕುಗ್ಗಬಹುದು ಮತ್ತು ಸಾಯಬಹುದು ಆದರೆ ಸಸ್ಯಗಳ ಮೇಲೆಯೇ ಇರುತ್ತವೆ. ಹೊಸ ತಂತು ಬೇರುಗಳು ಈ ಗಾಯಗಳ ಮೇಲೆ ಮಣ್ಣಿನ ಸಾಲಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಅಂಗಾಂಶಗಳು ಮೃದುವಾಗಿ ಕೊಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ರೋಗದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಹೆಸರು "ಒಣ ಬೇರು ಕೊಳೆತ". ಅವು ಪ್ರತಿಕೂಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡರೆ, ಸಸ್ಯಗಳು ಕೆಲವು ಬೀಜಗಳಿರುವ, ಕೆಲವೇ ಬೀಜಕೋಶಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತವೆ.
ರೈಜೋಬಿಯಮ್ ಟ್ರೋಪಿಕೈದೊಂದಿಗೆ ಬಾಸಿಲ್ಲಸ್ ಸಬ್ಟಿಲಿಸ್ ನಂತಹ ಜೈವಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣ ಏಜೆಂಟ್ ಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೀಜ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬಹುದು. ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳೊಂದಿಗಿನ ಇತರ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಟ್ರೈಕೋಡರ್ಮಾ ಹಾರ್ಜಿಯನಂ ಆಧರಿಸಿದ ದ್ರಾವಣಗಳು ಸೇರಿವೆ.
ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಮಗಳಿರುವ ಸಮಗ್ರ ವಿಧಾನವನ್ನು ಯಾವಾಗಲೂ ಪರಿಗಣಿಸಿ. ಫ್ಯುಸಾರಿಯಮ್ ಬೇರು ಕೊಳೆತವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವಲ್ಲಿ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ಫ್ಯುಸಾರಿಯಮ್ ಬೇರು ಕೊಳೆತವು ಫ್ಯುಸಾರಿಯಮ್ ಸೊಲಾನಿ ಶಿಲೀಂಧ್ರದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಮಣ್ಣಿನ ಅವಶೇಷಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಶಿಲೀಂಧ್ರವು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಬೆಳೆಯುವ ಸಸಿಗಳೊಳಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ನೀರು ಮತ್ತು ಪೋಷಕಾಂಶ ಸಾಗಿಸುವ ಅಂಗಾಂಶಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಶಿಲೀಂಧ್ರದ ಇರುವಿಕೆಯು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ, ಒತ್ತಡವಿಲ್ಲದ, ಆರೋಗ್ಯಕರ ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಕಡಿಮೆ ಹಾನಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆದಾಗ್ಯೂ, ಪರಿಸರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ವ್ಯತಿರಿಕ್ತವಾಗಿದ್ದರೆ (ಬರ, ಪ್ರವಾಹದ ಮಣ್ಣು, ಕಳಪೆ ಪೋಷಕಾಂಶ, ಆಳವಾಗಿ ನೆಡುವುದು, ಸಾಂದ್ರೀಕೃತ ಮಣ್ಣು, ಸಸ್ಯನಾಶಕ ಗಾಯ), ನೀರು ಮತ್ತು ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಸಾಗಣೆ ನಿರ್ಬಂಧಿತವಾಗಿ. ಒತ್ತಡ ಹೆಚ್ಚಿ, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖ ಇಳುವರಿ ನಷ್ಟವನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು.