Cercospora melongenae
ಶಿಲೀಂಧ್ರ
ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಯಾವುದೇ ಹಂತದಲ್ಲೂ ಸೋಂಕು ತಗುಲಬಹುದು ಮತ್ತು ಎಲೆಗಳು, ತೊಟ್ಟುಗಳು ಮತ್ತು ಕಾಂಡಗಳಲ್ಲಿ ಅದು ಗೋಚರಿಸಬಹುದು. ಆರಂಭಿಕ, ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳೆಂದರೆ ಸಣ್ಣ, ದುಂಡನೆಯ, ಮತ್ತು ಕೊಂಚ ಗುಳಿ ಬಿದ್ದಂತಹ ಚುಕ್ಕೆಗಳು ಕೆಳ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಚುಕ್ಕೆಗಳು ದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತವೆ, ಹೆಚ್ಚು ಅನಿಯಮಿತವಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಹಳದಿ ಹೊರವೃತ್ತದಿಂದ ಆವೃತವಾಗುತ್ತವೆ. ನಂತರ, ಚುಕ್ಕೆಗಳು ಎಲೆಯ ಎರಡೂ ಬದಿಗಳಲ್ಲಿ ಗೋಚರಿಸುತ್ತವೆ. ಎಲೆಗಳ ಮೇಲಿರುವ ಹಳೆಯ ಚುಕ್ಕೆಗಳು ತಾವಿರುವ ಸ್ಥಳವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ವಿಭಿನ್ನ ಆಕಾರಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳು ಕಂದು ಬಣ್ಣದಿಂದ ಬೂದು ಬಣ್ಣದವರೆಗೆ (ಮೇಲ್ಭಾಗದಲ್ಲಿ) ಮತ್ತು ತಿಳಿ ಕಂದು (ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ) ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತವೆ. ಸೋಂಕು ಹೆಚ್ಚಾಗಿದ್ದರೆ ಎಲೆಗಳು ಸುರುಳಿಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಉದುರುತ್ತವೆ. ಶಿಲೀಂಧ್ರಗಳು ನೇರವಾಗಿ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಸೋಂಕು ಉಂಟು ಮಾಡದಿದ್ದರೂ, ಸಸ್ಯಗಳ ಉತ್ಪಾದಕತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುವ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಹಣ್ಣಿನ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು.
ಸೋಂಕನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಜೈವಿಕ ಏಜೆಂಟ್ ಗಳು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಸೆರ್ಕೋಸ್ಪೋರಾ ಮೆಲೊಂಗಿನೆಯೊಂದಿಗೆ ಪೈಪೋಟಿ ಮಾಡಲು ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ಬ್ಯಾಸಿಲಸ್ ಸಬ್ಟಿಲೀಸ್ ಸ್ಟ್ರೆನ್ ಕ್ಯೂಎಸ್ಟಿ 713 ಅನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಜೈವಿಕ-ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳನ್ನು ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸಿಂಪಡಿಸಬಹುದು, ಆಜಾಡಿರಾಕ್ಟ ಇಂಡಿಕಾ (ಬೇವಿನ ಎಣ್ಣೆ)ದ ಸಾರವೂ ಸಹ ಸೋಂಕು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಸಹಾಯಕವಾಗಬಹುದು.
ರೋಗವನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಯಾವಾಗಲೂ ಸಮಗ್ರ ವಿಧಾನವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳ ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಕ್ಲೋರೊಥಲೋನಿಲ್, ಮನ್ಕೊಜೆಬ್ ಅಥವಾ ಆಕ್ಟಾನೊನಿಕ್ ಆಮ್ಲವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಾಮ್ರದ ಉಪ್ಪಿನೊಂದಿಗೆ ಸಂಯೋಜಿಸಿ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಸಿಂಪಡಿಸಬಹುದು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹಾಕಬಹುದು.
ಸೆರ್ಕೊಸ್ಪೋರಾ ಮೆಲೊಂಜಿನೆ ಎಂಬುದು ಸಸ್ಯ-ರೋಗಕಾರಕ ಶಿಲೀಂಧ್ರವಾಗಿದೆ. ಈ ಶಿಲೀಂಧ್ರಗಳ ಬೀಜಕಗಳು ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ವರ್ಷದ ಕಾಲ ಸಸ್ಯದ ಉಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬದುಕಬಲ್ಲವು. ನಂತರ ಅವುಗಳು ಹಲವು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಳಗಿನ ಮತ್ತು ಹಳೆಯ ಎಲೆಗಳಿಗೆ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಅವು ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನಿಂದ ಹರಡುತ್ತವೆ (ಮಳೆ ಮತ್ತು ನೀರಾವರಿ). ಆದರೆ ಅವುಗಳು ಸೋಂಕಿತ ಉಪಕರಣಗಳು ಮತ್ತು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳಿಂದಲೂ ಹರಡಬಹುದು. ನಂತರ ಅವುಗಳು ಕಾಂಡದ ಮೇಲ್ಭಾಗಕ್ಕೆ ಚಲಿಸಿ ಎಳೆಯ ಎಲೆಗಳನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ. ತೇವಾಂಶ ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಾಪೇಕ್ಷ ಆರ್ದ್ರತೆಯು ಸೋಂಕು ಮತ್ತು ರೋಗದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ (ಆರ್ದ್ರ ಹವಾಮಾನ, ನಿರಂತರ ಸಸ್ಯದ ಆರ್ದ್ರತೆ) ಇದು ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ.