Mycosphaerella areola
ಶಿಲೀಂಧ್ರ
ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೃಷಿ ಅವಧಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ, ತಿಳಿ ಹಸಿರಿನಿಂದ ಹಳದಿಬಣ್ಣದ, ವಕ್ರ ಕಲೆಗಳು, ನಾಳಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಹಳೆಯ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತವೆ. ಎಲೆಗಳ ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಲೆಗಳ ಕೆಳಗೆ ಬಿಳಿ ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಪುಡಿಯು ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ತೇವಾಂಶದ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ, ಎಲೆಗಳ ಎರಡೂ ಬದಿ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಬಣ್ಣದ ಶಿಲೀಂಧ್ರದಿಂದ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬಾಧಿತವಾದ ಎಲೆಗಳು ಕೊಳೆಯುತ್ತವೆ, ಎಲೆ ಮುರುಟುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಒಣಗುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ಕಲೆಗಳು ಕೆಂಪು-ಕಂದು ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿ, ಅಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಉದುರುತ್ತವೆ. ಎಲೆ ಉದುರುವಿಕೆಯು ಸಸ್ಯ ಮತ್ತು ಅದರ ಉತ್ಪಾದಕತೆಯನ್ನು ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ. ಹೊಸ ಎಲೆಗಳು ರೋಗದ ಚಿನ್ಙೆಗಳನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತವೆ. ಸೋಂಕಿತ ಬೀಜಗಳು ಶಕ್ತಿ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಮುಂಚಿತವಾಗಿಯೇ ತೆರೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ ಅಥವಾ ಕೊಯ್ಲಿನ ಸಮಯದ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದಾಗಿ ಮುರಿಯುತ್ತವೆ.
ಸ್ಯೂಡೋಮೊನಸ್ ಫ್ಲೂರೊಸೆನ್ಸ್ ಇರುವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು (10 ಗ್ರಾಂ / ಕೆಜಿ ಬೀಜಗಳು) ಬಳಸಿ ಬೀಜ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಬಹುದು. ಪ್ರತಿ 10 ದಿನಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಈ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯ ಇರುವ ದ್ರಾವಣ ಸಿಂಪಡಿಸುವುದು ಸೋಂಕನ್ನು ಗಮನಾರ್ಹವಾಗಿ ತಗ್ಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇತರ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗಳನ್ನು ( ಬ್ಯಾಸಿಲಸ್ ಸರ್ಕ್ಯುಲನ್ಸ್ ಮತ್ತು ಸೆರೆಟಿಯ ಮಾರ್ಸೆಸೆನ್ಸ್) ಮೈಕೊಸ್ಫರೆಲ್ಲಾದ ಇತರ ಜಾತಿಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಮತ್ತು ಇತರ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಬಂಧಿತ ರೋಗಗಳ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಲೀಟರ್ ನೀರಿಗೆ ಪ್ರತಿ 3 ಗ್ರಾಂ ವೆಟ್ಟೇಬಲ್ ಸಲ್ಫರ್ನ ಸ್ಪ್ರೇ ಅಥವಾ ಒಂದು ಹೆಕ್ಟೇರ್ ಗೆ 8 -10 ಕೆ.ಜಿ.ಗಳಷ್ಟು ಗಂಧಕದ ಪುಡಿ ಬಳಕೆ ಇತರ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು.
ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳು ಮತ್ತು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿದ ಸಮಗ್ರ ಮಾರ್ಗ ಇದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ಮೊದಲು ಪರಿಗಣಿಸಿ. ರೋಗದ ಆರಂಭಿಕ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಕಡಿಮೆ ತೀವ್ರತೆಯ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳನ್ನು ಮೊದಲು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು. ರೋಗದ ಮುಂದುವರಿದ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದಾಗ ಪ್ರೊಪಿಕೊನಜೋಲ್ ಅಥವಾ ಹೆಕ್ಸಾಕೋನಜೋಲ್ (2 ಮಿಲಿ / ಲೀ) ಹೊಂದಿರುವ ಹೊಸ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಶಿಫಾರಸು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಒಂದು ವಾರ ಅಥವಾ 10 ದಿನಗಳ ನಂತರ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಿ.
ಹಿಂದಿನ ಋತುವಿನ ಸಸ್ಯ ಅವಶೇಷ ಅಥವಾ ತಾವಾಗೇ ಬೆಳೆದ ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಶಿಲೀಂಧ್ರ ಮೈಕೋಸ್ಫೇರೆಲ್ಲಾ ಎರೋಲಾದಿಂದ ಈ ರೋಗಲಕ್ಷಣಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಇವು ಹೊಸ ಋುತುವಿನಲ್ಲಿ ರೋಗಕಾರಕದ ಮೂಲಗಳು. 20-30 °C ನಡುವಿನ ಉಷ್ಣಾಂಶ, ಆರ್ದ್ರ ಮತ್ತು ಆರ್ದ್ರತೆಯ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು (80% ಅಥವಾ ಹೆಚ್ಚು) ಮತ್ತು ಮರುಕಳಿಸುವ ಮಳೆ ಸೋಂಕನ್ನು ಮತ್ತು ರೋಗದ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುತ್ತವೆ. ತಂಪಾದ ವಾತಾವರಣ ಮತ್ತು ಸತತವಾಗಿ ಹಲವಾರು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ರಾತ್ರಿಯ ಮಂಜು ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದರೆ ಮಳೆಯ ಅನುಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲೂ ಸಹ ಶಿಲೀಂಧ್ರಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಬೀಜಕಣಗಳು ಎಲೆ ಗಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ಪಾದನೆಯಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತರುವಾಯ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಗಾಳಿಯಿಂದ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದ ದ್ವಿತೀಯಕ ಸೋಂಕುಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಬೀಜಕೋಶ ಮೊಳೆಯುವಾಗ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಮೊದಲು, ಋತುವಿನ ಅಂತ್ಯದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯಗಳು ಹೆಚ್ಚು ದುರ್ಬಲವಾಗಿರುತ್ತವೆ.