Puccinia polysora
ಶಿಲೀಂಧ್ರ
ಸದರ್ನ್ ರಸ್ಟ್ ಹಳೆಯ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಕೆಂಪು-ಕಿತ್ತಳೆ ಬಣ್ಣದ ಸೂಜಿ ರೀತಿಯ ತಲೆಯಿರುವ ಗಂಟುಗಳಂತೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ.ಇದು ಕೆಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ವಿರಳವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಈ ಗಂಟುಗಳು ಪುಡಿ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ, ಅಂಡಾಕಾರ ಅಥವಾ ವೃತ್ತಾಕಾರದ್ದಾಗಿದ್ದು, ಉಬ್ಬಿದ ಮತ್ತು ಅಗಲವಾಗಿ ಹರಡಿದ ಗಂಟುಗಳಾಗಿರುತ್ತವೆ. ರೋಗದ ನಂತರದ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ, ಅವುಗಳು ಅಗಲವಾಗಿ ಹರಡುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಎಳೆಯ ಎಲೆಗಳು, ಎಲೆಯ ಪೊರೆಗಳು, ತೊಗಟೆ ಮತ್ತು ಕಾಂಡಗಳ ಮೇಲೆ ಸಹ ಕಂಡುಬರಬಹುದು. ಕ್ಲೋರೋಸಿಸ್ (ಹಳದಿ) ಮತ್ತು ನೆಕ್ರೋಸಿಸ್ (ಕಂದುಬಣ್ಣ) ನ ಕಲೆಗಳೂ ಸಹ ಎಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಎಳೆಯ ಎಲೆಗಳು ಹಳೆಯ ಎಲೆಗಳಿಗಿಂತ ಬೇಗ ಸೋಂಕಿಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ತಡವಾಗಿ ನಾಟಿ ಮಾಡಿದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಈ ರೋಗದ ಸೋಂಕು ಬೇಗ ಹರಡುತ್ತದೆ. ಸಸ್ಯದ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿಯಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕಾಂಡಗಳು ಕೊಳೆತು, ನೆಲಕ್ಕೆ ಬಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಧಾನ್ಯದ ಗುಣಮಟ್ಟ ಕಳಪೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಅದರ ಹರಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದಿಂದ ಇಳುವರಿಯಲ್ಲಿ ಗಮನಾರ್ಹ ನಷ್ಟವುಂಟಾಗುತ್ತದೆ.
ಬೀಜಕ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯುವುದನ್ನು ಪ್ರತಿಬಂಧಿಸಲು ಗವಾಕೊ (ಮಿಕನಿಯಾ ಗ್ಲೋಮೆರಾಟಾ) ನ ನೀರಿನಂಶದ ಸಾರವನ್ನು ಹಾಕಿ. ಗವಾಕೊದ ಎಲ್ಲಾ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಭಟ್ಟಿ ಇಳಿಸಿದ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿ ಅದನ್ನು ರೆಫ್ರಿಜರೇಟರ್ನಲ್ಲಿ 24 ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಇಡುವ ಮೂಲಕ ಈ ಸಾರವನ್ನು ತಯಾರಿಸಬಹುದು. ನಂತರ, ಫಿಲ್ಟರ್ ಪೇಪರ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಾರವನ್ನು ಫಿಲ್ಟರ್ ಮಾಡಿ, ನಂತರ ಅದು 5% ಸಾಂದ್ರತೆಗೆ ತಲುಪುವವರೆಗೂ ಅದನ್ನು ನೀರಿನಲ್ಲಿ ದುರ್ಬಲಗೊಳಿಸಿ. ಆನಂತರ ಎಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿ.
ಸಂಭಾವ್ಯ ಜೈವಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರೋಧಕ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಸಮಗ್ರವಾದ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದರಿಂದ ಸೋಂಕಿತ ಭಾಗಗಳನ್ನು ಗುಣಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ರೋಗ ಹರಡುವುದನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುವ ಒಂದು ಕ್ರಮವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಸಸ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯೆ ಹಾಕಬಹುದು. ಸಸ್ಯದ ವಯಸ್ಸು, ರೋಗದ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಮತ್ತು ಹವಾಮಾನದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಅವುಗಳನ್ನು ಸಕಾಲಿಕ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಹಾಕುವುದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ಮಾಂಕೊಜೇಬ್, ಸಿಪ್ರೊಕೊನಜಾಲ್, ಫ್ಲುಟ್ರಿಯಾಫೊಲ್+ಫ್ಲುಕ್ಸಾಸ್ಟ್ರೋಬಿನ್, ಪೈರಾಕ್ಲೋಸ್ಟ್ರಿಬಿನ್, ಪೈರಾಕ್ಲೋಸ್ಟ್ರಿಬಿನ್+ ಮೆಟ್ಕೊನಾಜೋಲ್, ಅಜೋಕ್ಸಿಸ್ಟ್ರೋಬಿನ್ + ಪ್ರೊಪಿಕಾನಜೋಲ್, ಟ್ರೈಫ್ಲಾಕ್ಸಿಸ್ಟ್ರೋಬಿನ್ +ಪ್ರೊಥಿಯಕೊನಜೋಲ್ ಮತ್ತು ಅದರ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ರೋಗದ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ: ಗಂಟುಗಳು ಕಂಡ ಕೂಡಲೆ 2.5 ಗ್ರಾಂ/ ಲೀ ನಂತೆ ಮಾಂಕೊಜೇಬನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸುವುದು ಮತ್ತು 10 ದಿನಗಳ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಹೂಬಿಡುವವರೆಗೆ ಇದನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುವುದು.
ಸದರ್ನ್ ರಸ್ಟ್ ಎಂಬ ರೋಗವು ಪಕ್ಸಿನಿಯ ಪಾಲಿಸೊರಾ ಎಂಬ ಶಿಲೀಂಧ್ರದಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಉಪೋಷ್ಣವಲಯ ಮತ್ತು ಉಷ್ಣವಲಯ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಸಸ್ಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ನಂತರದ ಹಂತಗಳಲ್ಲಿ ಈ ರೋಗ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಇದು ಕಡ್ಡಾಯ ಪರಾವಲಂಬಿಯಾಗಿದೆ. ಇದರರ್ಥ ಜೀವಂತ ಸಸ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಇವು ಬದುಕುಳಿಯಬಹುದು, ಮಣ್ಣಿನ ಅವಶೇಷ ಅಥವಾ ಬೀಜಗಳಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಒಂದು ಋತುವಿನಲ್ಲಿ ಬಂದ ಸೋಂಕು ಮುಂದಿನ ಋತುವಿನಲ್ಲೂ ಬರುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ. ಇತರ ಭೂಮಿಗಳು ಅಥವಾ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಂದ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಬೀಜಕಗಳು ಸೋಂಕಿನ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಮೂಲಗಳಾಗಿವೆ. ನಂತರ ಅದು ಸಸ್ಯದಿಂದ ಸಸ್ಯಕ್ಕೆ ಗಾಳಿ ಮತ್ತು ನೀರಿನ ಮೂಲಕ ಹರಡುತ್ತದೆ. 27 ° C ಮತ್ತು 33 ° C ತಾಪಮಾನ ಮತ್ತು ಅಧಿಕ ಆರ್ದ್ರತೆ ಸೋಂಕು ಹೆಚ್ಚಾಗಲು ಸೂಕ್ತವಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು. ಸಸ್ಯಕ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಆಗುವ ಸೋಂಕು ಸಸ್ಯಕ್ಕೆ ತ್ವರಿತ ಮತ್ತು ಗಮನಾರ್ಹ ಹಾನಿ ಉಂಟುಮಾಡಬಹುದು.