Colletotrichum gloeosporioides
ಶಿಲೀಂಧ್ರ
ಆಂಥ್ರಾಕ್ನೋಸ್ ಎಲೆಗಳು ಮತ್ತು ತೊಟ್ಟುಗಳ ಮೇಲೆ ಪ್ರಕಟವಾಗಬಹುದು, ಆದರೆ ಇದು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹಣ್ಣಿನ ರ್ದೋಗವಾಗಿದೆ. ಎಲೆಗಳ ಮೇಲಿನ ಲಕ್ಷಣಗಳು ಗಾಢ ಬಣ್ಣದ ಅಂಚುಗಳು ಮತ್ತು ಹಳದಿ ಬಣ್ಣದ ಪ್ರಭಾಲಯವಿರುವ ಬೂದು ಬಣ್ಣದಿಂದ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಕಲೆಗಳಾಗಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಕಲೆಗಳು ನಂತರ ದೊಡ್ಡದಾಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಒಂದುಗೂಡೀ ಕೊಳೆತ ಪ್ರದೇಶಗಳಾಗುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ, ತಿಳಿ ಬಣ್ಣದ ಕಲೆಗಳು ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಹಣ್ಣುಗಳ ಸಿಪ್ಪೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತವೆ. ಅವು ಬೆಳೆದಂತೆ, ಕಲೆಗಳು ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ ಗಣನೀಯವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ (5 ಸೆಂ.ಮೀ. ವರೆಗೆ) ಮತ್ತು ದುಂಡಗಿನ, ಗಾಢ ಕಂದು ಬಣ್ಣದ ಗಾಯಗಳಾಗಿ ಮಾರ್ಪಡುತ್ತವೆ, ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೀರು-ತುಂಬಿದಂತೆ ಅಥವಾ ಊದಿದಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ. ಗಾಯಗಳ ನಡುವೆ ನಸುಗೆಂಪು ಬಣ್ಣದಿಂದ ಹಿಡಿದು ಗುಲಾಬಿ ಬಣ್ಣದಲ್ಲಿರಬಹುದಾದ ಚುಕ್ಕೆಗಳು ಒಂದೇ ಕೇಂದ್ರದ ಸುತ್ತಲೂ ವಿವಿಧ ವ್ಯಾಸವಿರುವ ವೃತ್ತಗಳ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ಸಣ್ಣ, ಕೆಂಪು-ಕಂದು, ಗುಳಿಬಿದ್ದ ಕಲೆಗಳು (2 ಸೆಂ.ಮೀ ವರೆಗೆ) ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ.
ಬ್ಯಾಸಿಲಸ್ ಸಬ್ಟಿಲಿಸ್ ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಸಿಲಸ್ ಮೈಲೊಲಿಕ್ಫ್ಯಾಸಿಯನ್ಸನ್ನು ಆಧರಿಸಿದ ಸಾವಯವ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳನ್ನು ಅನುಕೂಲಕರ ಹವಾಮಾನ ಇರುವಾಗ ಬಳಸಿದರೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಬೀಜ ಅಥವಾ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬಿಸಿನೀರಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದರೆ (20 ನಿಮಿಷಗಳ ಕಾಲ 48 ಡಿಗ್ರಿ ಸಿ) ಉಳಿದಿರಬಹುದಾದ ಶಿಲೀಂಧ್ರ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸಾಗಣೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ರೋಗ ಹರಡುವುದನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟುತ್ತದೆ.
ಲಭ್ಯವಿದ್ದರೆ, ಸಾವಯವ ಚಿಕಿತ್ಸೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರ್ಬಂಧಕ ಮಾರ್ಗಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಸಮಗ್ರ ವಿಧಾನವನ್ನು ಮೊದಲು ಪರಿಗಣಿಸಿ. ಅಝಾಕ್ಸಿಸ್ಟ್ರೋಬಿನ್, ಕ್ಲೋರೊಥಲೋನಿಲ್ ಅಥವಾ ತಾಮ್ರದ ಸಲ್ಫೇಟನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳನ್ನು ಸೋಂಕಿನ ಅಪಾಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಲು ನಿಯಮಿತವಾಗಿ ಸಿಂಪಡಿಸಬಹುದು. ಈ ಸಂಯುಕ್ತಗಳನ್ನುಪಯೋಗಿಸಿ ಬೀಜವನ್ನು ಸಂಸ್ಕರಿಸಬಹುದು ಕೂಡ. ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಕೊಯ್ಲಿನ ನಂತರ ಶಿಲೀಂಧ್ರನಾಶಕಗಳನ್ನು ಆಹಾರ-ದರ್ಜೆಯ ಮೇಣದೊಂದಿಗೆ ಮಿಶ್ರ ಮಾಡಿ ಹಚ್ಚುವುದರಿಂದ ಕಡಲಾಚೆಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಬೇಕಾದ ಹಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ರೋಗ ಸಂಭವವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಚುಕ್ಕೆ ರೋಗ/ಆಂಥ್ರಾಕ್ನೋಸ್ ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ರೋಗವಾಗಿದೆ. ಇದು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿರುವ ಶಿಲೀಂಧ್ರವಾದ ಕೊಲೆಟೊಟ್ರೈಕಮ್ ಗ್ಲೋಯೋಸ್ಪೊರಿಯಾಯ್ಡಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗುತ್ತದೆ. ಬೀಜಗಳಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿರುವ ಬೆಳೆಯ ಉಳಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಶಿಲೀಂಧ್ರ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಅನುಕೂಲಕರವಾಗಿದ್ದಾಗ, ಗಾಳಿಯ ಮೂಲಕ ಮತ್ತು ರಾಚುವ ಮಳೆಯ ಮೂಲಕ ಆರೋಗ್ಯಕರ ಹಾಗೂ ಗಾಯಗಳಿಲ್ಲದ, ಇನ್ನೂ ಪೂರ್ತಿ ಮಾಗದ ಹಣ್ಣಿಗೆ ಶಿಲೀಂಧ್ರವು ಹರಡುತ್ತದೆ. ಮಾವು, ಬಾಳೆ ಮತ್ತು ಆವಕಾಡೊ - ಇವು ಈ ಶಿಲೀಂಧ್ರದ ಪರ್ಯಾಯ ಆಶ್ರಯದಾತ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು. ಮಧ್ಯಮ ತಾಪಮಾನ (ಗರಿಷ್ಟ 18 ಮತ್ತು 28 ಡಿಗ್ರಿ ಸೆಲ್ಸಿಯಸ್ ನಡುವೆ), ಹೆಚ್ಚಿನ ಆರ್ದ್ರತೆ (97% ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು) ಮತ್ತು ಕಡಿಮೆ ಪಿಹೆಚ್ (5.8 ರಿಂದ 6.5) ತೋಟ ರೋಗ ಹರಡುವುದಕ್ಕೆ ಅನುಕೂಲಕರ. ಒಣ ಹವಾಮಾನ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಸೌರ ವಿಕಿರಣ ಅಥವಾ ತೀವ್ರ ತಾಪಮಾನಗಳು ಅದರ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ತಡೆಯೊಡ್ಡುತ್ತವೆ. ಶಿಲೀಂಧ್ರದ ಜೀವನಚಕ್ರ ಪೂರ್ತಿಯಾಗಲು ಸೋಂಕಿತ ಹಣ್ಣು ಒಂದು ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಮಾಗುವುದು ಅವಶ್ಯವಾಗಿದೆ.