Coreidae
ପୋକ
ଭୃଙ୍ଗ ପ୍ରଜାତି, ବିକାଶର ପର୍ଯ୍ୟାୟ ଏବଂ ପ୍ରଭାବିତ ଗଛର ପ୍ରକାର ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ଫସଲରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଲକ୍ଷଣ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ। ଫସଲରେ ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗର କ୍ଷୟକ୍ଷତିର କିଛି ସାଧାରଣ ଲକ୍ଷଣ ଏଠାରେ ଦିଆ ଯାଇଅଛି। ବିଶେଷତଃ ବଢୁଥିବା ଛୋଟ ଗଛରେ ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ଗଛରେ ମନ୍ଥର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଘଟାଇପାରେ। ଏହାଦ୍ୱାରା ଅମଳ କମ କିମ୍ବା ବିଳମ୍ବରେ ଅମଳ ହୋଇପାରେ। ଏହା ଫଳରେ ବିବର୍ଣ୍ଣତା ଏବଂ ବିକୃତି ହୋଇପାରେ। ପ୍ରଭାବିତ ଫଳଗୁଡିକ ବିବର୍ଣ୍ଣ, ବିକୃତ ଦେଖାଯାଏ କିମ୍ବା ଫଳ ଉପରେ ଖାଲୁଆ ସ୍ଥାନ ଦେଖାଯାଏ। ଏହି ଦୃଶ୍ୟମାନ କ୍ଷତ ହେତୁ ଏହା ଫଳର ବଜାର ଉପଯୋଗୀତା କମ ହୋଇପାରେ। ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ଗଛର ପତ୍ର ଏବଂ କାଣ୍ଡକୁ ନଷ୍ଟ କରିପାରେ। ଏହାଦ୍ୱାରା ପତ୍ରର ହଳଦିଆ କିମ୍ବା ବାଦାମୀ ରଙ୍ଗ, ଝାଉଁଳା ଏବଂ ଗଛର ମୃତ୍ୟୁ ମଧ୍ୟ ହୋଇପାରେ। ଏହା ସହିତ, କେତେକ ପ୍ରଜାତିର ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ଗଛରେ ରୋଗ ବିସ୍ତାର କରିପାରନ୍ତି, ଯାହା ଫସଲକୁ ଅଧିକ କ୍ଷତି ପହଞ୍ଚାଇପାରେ ଏବଂ ଅମଳ ହ୍ରାସ କରାଇପାରେ।
କୀଟନାଶକ ସାବୁନ୍ କିମ୍ବା ଜୈବ ପଦାର୍ଥ, ଯେପରିକି ନିମ ତେଲ କିମ୍ବା ପାଇରେଥ୍ରିନ୍, କେବଳ ଛୋଟ ନିମ୍ଫଗୁଡିକର କିଛି ପରିମାଣରେ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିପାରେ। ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରିବାର ସର୍ବୋତ୍ତମ ଉପାୟ ହେଉଛି ସେମାନଙ୍କର ଅଣ୍ଡା ବାହାର କରିଦେବା।
ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗର ରାସାୟନିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣରେ କୀଟକୁ ମାରିବା କିମ୍ବା ବିକର୍ଷିତ କରିବା ପାଇଁ କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଏ। ଅନେକ କୀଟନାଶକ ଅଛି ଯାହାପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗପାଇଁ ଫଳପ୍ରଦ ଅଟେ, ଯେପରିକି ପାଇରେଥ୍ରଏଡ୍, ନିଓନିକୋଟିନଏଡ ଏବଂ ସ୍ପିନୋସାଦ। ଏହି କୀଟନାଶକକୁ ସ୍ପ୍ରେ, ପାଉଡର, କିମ୍ବା ଥୋକ ବା ଖାଦକ ଭାବରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇ ପାରେ। କୀଟନାଶକ ବ୍ୟବହାର କରିବା ସମୟରେ ଲେବେଲରେ ଥିବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶଗୁଡିକ ସତର୍କତା ସହିତ ପାଳନ କରିବା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ। ପ୍ରତିରକ୍ଷା ପୋଷାକ ଏବଂ ଗ୍ଲୋବସ ପିନ୍ଧିବାକୁ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରନ୍ତୁ। ପବନ ବହୁଥିବା କିମ୍ବା ବର୍ଷା ପାଗ ହେଲେ ସ୍ପ୍ରେରୁ ଦୂରେଇ ରୁହନ୍ତୁ। ଆହୁରି ମଧ୍ୟ, ପ୍ରୟୋଗର ସମୟ ଏବଂ ଆପଣ କୀଟନାଶକକୁ କେତେ ଥର ପ୍ରୟୋଗ କରିପାରିବେ ସେ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଲେବଲ୍ ଉପରେ ଥିବା ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ନିଯମାବଳୀ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତୁ। ଯଦିଓ ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ସଂଖ୍ୟା ହ୍ରାସ କରିବାରେ ରାସାୟନିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଫଳପ୍ରଦ ହୋଇପାରେ, କିନ୍ତୁ ଏହା ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଜରୁରୀ ଯେ କୀଟନାଶକ ଅତ୍ୟଧିକ ବ୍ୟବହାର କିମ୍ବା ଅପବ୍ୟବହାର ଦ୍ଵାରା ବନ୍ୟଜନ୍ତୁ ଏବଂ ମଣିଷ ସମେତ ଅନ୍ୟ କୀଟ ଉପରେ ନକାରାତ୍ମକ ପ୍ରଭାବ ପଡିପାରେ। ତେଣୁ, କୀଟନାଶକକୁ ଉଚିତ ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରିବା ଏବଂ ଏକ ସମନ୍ୱିତ ପୋକ ପରିଚାଳନା ପଦ୍ଧତିର ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ କୃଷି ଭିତ୍ତିକ ଏବଂ ଜୈବିକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ପାଳନ କରିବା ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ।
ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ହେଉଛି କୀଟ ଯାହାର ଚଉଡା, ପତ୍ର ଆକୃତିର ପଛ ଗୋଡ ଥାଏ। ସେଗୁଡିକ ମଧ୍ୟମ ଆକାରର କୀଟ, ସାଧାରଣତଃ ପ୍ରାୟ 20 ମିମି ଲମ୍ବ ହୋଇଥାନ୍ତି। ସେଗୁଡ଼ିକ ସାଧାରଣତଃ ବାଦାମୀ କିମ୍ବା ସବୁଜ, ଏବଂ ସେମାନେ ଫଳ, ପନିପରିବା, ଏବଂ ବାଦାମ ପରି ଗଛର ରସ ଖାଇ ଥାଆନ୍ତି। ମାଈ ଭୃଙ୍ଗ ଗଛରେ ଅଣ୍ଡା ଦେବା ସମୟରେ ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗର ଜୀବନଚକ୍ର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥାଏ। ଅଣ୍ଡାଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରାୟ 1.4 ମିମି ଲମ୍ବ, ଅଣ୍ଡାକାର ଆକୃତିର, ବ୍ରୋଞ୍ଜ ରୁ ଗାଢ ବାଦାମୀ ରଙ୍ଗର ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଧାଡିରେ ଥାଏ। ଅଣ୍ଡାରୁ ଛୋଟ ନିମ୍ଫ ବା ଶୂକ ବାହାରିଥାଏ, ଯାହା ବୟସ୍କ ଭୃଙ୍ଗର ଛୋଟ ଆକାର ପରି ଦେଖାଯାଏ। ବୟସ୍କ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ନିମ୍ଫଗୁଡିକ ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଇ ଗତି କରନ୍ତି। ପ୍ରତ୍ୟେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ସମୟରେ, ନିମ୍ଫ ଏହାର ପୁରୁଣା ଚର୍ମ କାଢି ଥାଏ ଏବଂ ଏକ ନୂତନ ଚର୍ମ ଧାରଣ କରିଥାଏ। ବଢିବା ସମୟରେ, ସେମାନେ ବୟସ୍କମାନଙ୍କ ପରି ଅଧିକ ଦେଖାଯିବା ଆରମ୍ଭ କରନ୍ତି, ଏବଂ ସେମାନେ ଡେଣାର ବିକାଶ କରନ୍ତି। ଥରେ ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ବୟସ୍କ ହୋଇଗଲେ, ସେମାନେ ପ୍ରଜନନ କରି ଅଣ୍ଡା ଦିଅନ୍ତି, ଏବଂ ଜୀବନ ଚକ୍ର ପୁଣି ଆରମ୍ଭ ହୁଏ। ଜଳବାୟୁ ଏବଂ ଖାଦ୍ୟର ଉପଲବ୍ଧତା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ ବର୍ଷକୁ ଅନେକ ପିଢୀ ଦେଇ ଯାଇପାରେ। ବହୁତ ବର୍ଷା ହେଲେ ସେମାନେ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ ହୋଇଥାଏ। ବୟସ୍କମାନେ ଶୀତଦିନେ ମୃତ ଗଛ କିମ୍ବା ଛାଦି ତଳେ ବିତାଇବା ପରେ ବସନ୍ତରେ ଲୁଚିବା ସ୍ଥାନରୁ ବାହାରି ଥାଆନ୍ତି। ଯଦି ଶୀତଦିନେ ଗରମ ହୁଏ, ଅଧିକ ବୟସ୍କ କୀଟ ବଞ୍ଚନ୍ତି ଏବଂ ଅଧିକ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିପାରନ୍ତି। କେତେକ ପ୍ରକାରର ପତ୍ର-ପାଦିଆ ଭୃଙ୍ଗ କେବଳ ବାଳୁଙ୍ଗା ଉପରେ ପ୍ରଜନନ କରିଥାନ୍ତି ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ପନିପରିବା ଗଛରେ ପ୍ରଜନନ କରିଥାନ୍ତି। ଏହି କୀଟମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଫଳର କ୍ଷତି ହେଉଛି ମୁଖ୍ୟ ସମସ୍ୟା। ଫଳ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଆରମ୍ଭ ହେବା ସମୟରେ ସେମାନେ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ ଥାଏ।