Helminthosporium solani
ਉੱਲੀ
5 mins to read
ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਕਟਾਈ ਤੇ ਲੱਛਣ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਇਹ ਬੀਮਾਰੀ ਭੰਡਾਰਨ ਦੌਰਾਨ ਵਿਕਸਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਭੰਡਾਰਨ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਚਾਂਦੀ ਦੇ ਰੰਗ ਦੇ ਧੱਬੇ ਆਲੂ ਤੇ ਵਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਸਪੱਸ਼ਟ ਕੋਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਚੱਕਰ ਆਕਾਰ ਵਿੱਚ ਫੈਲਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਖ਼ਮ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਭੂਰੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਗਲੇ ਆਲੂਆਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਜ਼ਖ਼ਮਾ ਦੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਅਲੱਗ ਕਿਸਮ ਦੇ ਆਲੂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਿਆਦਾਤਰ ਚਮੜੀ ਦੀਆਂ ਕਿਸਮਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨ। ਲਾਗ ਵਾਲੇ ਆਲੂ ਦੀ ਬਾਹਰਲੀ ਚਮੜੀ ਦੀ ਪਰਤ ਨਰਮ ਅਤੇ ਝੁਰ੍ਰੀ ਵਾਲੀ ਅਤੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਛਿਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਦੂਜੇ ਰੋਗਾਣੂਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਦੂਜੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੰਕਰਮਨ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।
ਕੁਦਰਤੀ ਜੈਵਿਕ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ (ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਪਰਆਕਸਾਈਡ) ਜਾਂ ਜੈਵਿਕ ਉਤਪਾਦ (ਬੇਸੀਲਸ ਸਬਟਿਲਿਸ, ਲੋਂਗ ਦਾ ਤੇਲ) ਨੇ ਚਾਦੀ ਰੰਗ ਦੇ ਸਕੁਰਫ ਨਾਲ ਲਾਗ ਦੇ ਜੋਖਮ ਨੂੰ ਸੀਮਤ ਜਿਹਾ ਘੱਟ ਕਿੱਤਾ ਹੈ ਜਾਂ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾਇਆ ਹੈ।
ਜੇ ਉਪਲਬਧ ਹੋਵੇ, ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਜੈਵਿਕ ਇਲਾਜ ਨਾਲ ਬਚਾਓ ਦੇ ਉਪਾਅ ਦੇ ਇਕਸਾਰ ਪਹੁੰਚ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ। ਬੀਜਣ ਜਾਂ ਕੱਟਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਬੀਜ ਆਲੂ ਤੇ ਉੱਲੀਨਾਸ਼ਕ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨਾਲ ਲਾਗ ਤੇ ਰੋਕ ਲੱਗ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਾਊਡਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬੇਨੋਮੋਇਲ ਅਤੇ ਥਿਬਰਡੇਜ਼ੋਲ ਨੂੰ ਲਗਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਗਲੇ ਮੌਸਮ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਭੰਡਾਰਨ ਦੌਰਾਨ ਚਾਦੀ ਰੰਗ ਦੇ ਸਕਰਫ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਘੱਟ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਚਾਦੀ ਰੰਗ ਦਾ ਸਕਰਫ ਬੀਜਤੋਂ ਪੈਦਾ ਉੱਲੀ, ਹੇਲਮਿਨਥੋਸਪੋਰੀਅਮ ਸੋਲਾਨੀ, ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕੰਦਾਂ ਤੇ ਜਿਉਂਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਚਮੜੀ ਨੂੰ ਲਾਗੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲਾਗ ਮਿੱਟੀ ਤੋਂ, ਲਾਗੀ ਬੀਜ ਦੀਆਂ ਕੰਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋ ਕਰਕੇ, ਜਾਂ ਭੰਡਾਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਮੌਜੂਦ ਬੀਜਾਣੂਆਂ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਭੰਡਾਰਨ ਦੌਰਾਨ, 3 ਡਿਗਰੀ ਸੈਲਸਿਅਸ ਦੇ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ 90% ਦੀ ਘੱਟ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਆਦਰਤਾ ਰੋਗ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਪਾਉਂਦੀ ਹੈ। ਭੰਡਾਰਨ ਦੌਰਾਨ, ਕੰਦਾਂ (ਗਰਮ ਹਵਾ ਦਾ ਠੰਡੇ ਕੰਦਾਂ ਨਾਲ ਮਿਲਣਾ) ਤੇ ਸੰਘਣੇਪਣ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆਂ, ਸਮੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਵਧਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਲੂ ਖਾਣ ਲਈ ਉਚਿਤ ਹਨ, ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬਾਜ਼ਾਰੀ ਮੁੱਲ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।