Herbicides Photosynthesis Inhibitors
અન્ય
લક્ષણો વપરાયેલ ઉત્પાદન, છંટકાવનો સમય અને તેના ડોઝ પર આધારીત હોય છે. નવા પાંદડા કરતાં જૂનાં પાંદડા પણ વધુ અસર જોવા મળે છે. નસો વચ્ચેની પેશીઓ પીળી થવાની સાથે પાંદડા પર આંતરિક ક્લોરોસિસ અથવા mottlingનો વિકાસ થાય છે. પર્ણની કિનારીઓ પીળી થાય છે અને પછી ઉપર તરફ વળવાનું શરૂ કરે છે. ધીરે ધીરે, પાંદડા તૂટી જાય છે, અને બે થી પાંચ દિવસની અંદર ખરી શકે છે, જે પ્રક્રિયા સંપૂર્ણ સૂર્યપ્રકાશ ("કાગળની થેલી" જેવો દેખાવ થાય છે)માં તીવ્ર બને છે. પાંદડા પર તેમની ઝડપી અને હાનિકારક અસરને લીધે, તેઓને ઘણીવાર 'બ્લીચર્સ' તરીકે ઓળખવામાં આવે છે
નુકસાન માટે કોઈ જૈવિક નિયંત્રણ ઉપાયો ઉપલબ્ધ નથી. પ્રાથમિક ઈલાજ તરીકે સારી ખેતી પદ્ધતિ અને નિવારણ ચાવીરૂપ છે.
જો ઉપલબ્ધ હોય તો નિવારક પગલા સાથે જૈવિક સારવારનો એક સંકલિત અભિગમ ધ્યાનમાં રાખો. હર્બિસાઇડ સ્પ્રેની યોજના બનાવતા પહેલા, તમે કયા પ્રકારનાં નીંદણને લક્ષ્ય બનાવી રહ્યા છો તેના વિશે માહિતી મેળવો(મૂળભૂત રીતે પહોળા પાંદડાવાળી નીંદણ કે ઘાસ) અને આ લક્ષ્ય માટે અન્ય કોઈ પદ્ધતિ આનાથી વધુ યોગ્ય છે કે નહી તે જાણો. કાળજીપૂર્વક હર્બિસાઇડને પસંદ કરો, લેબલ વાંચો અને સૂચનો પ્રમાણે ડોઝને અનુસરો.
આ નુકસાન PSII ઇન્હિબિટર્સના જૂથના હર્બિસાઇડ્સ (વનસ્પતિનાશક) ને કારણે થાય છે, અન્યમાં એટ્રાઝિન, બ્રોમોક્સિનિલ, ડ્યુરોન અને ફ્લૂમેટ્યુરનનો સમાવેશ થાય છે. તેઓ પ્રકાશસંશ્લેષણને અવરોધિત કરે છે અને કોષોમાં રહેલા લીલા રંગદ્રવ્યોનો નાશ કરે છે, આમ વિકૃતિકરણને ઉત્તેજન આપે છે. પૂર્વ ઉદ્ભવિત હર્બિસાઇડ્સ (નીંદણ દેખાય તે પહેલાં) જે જમીનમાં હાજર હોય છે, તે મૂળિયા દ્વારા શોષાય છે અને જળમાર્ગે ઉપર અંકુરની તરફ આગળ વધે છે. અંતે તેઓ પાંદડા પર એકઠા થાય છે, ખાસ કરીને કિનારીઓ પર એકઠા થાય છે. ઉદભવ પછીના હર્બિસાઇડ્સ છોડની પેશીઓને સ્થાનિક રૂપે નુકસાન પહોંચાડે છે અને છોડના અન્ય ભાગોમાં જતા નથી. પ્રતિકારના વિકાસની સમસ્યાઓ ઘણા પ્રકારના નીંદણમાં જોવા મળે છે (ઘાસ, સરસવ, જંગલી મૂળો વગેરે).