Abiotic Sunburn
અન્ય
સીધા સૂર્યપ્રકાશ અને અતિશય તાપમાનના સંયોજન ના કારણે એબાયોટિક બળવાના કારણે નુકશાન થાય છે. આ પરિબળો છોડની પેશીઓમાં ભેજ ઘટાડે છે, જે શરૂઆતમાં કુમળા પાંદડાઓને નબળા પાડે છે. પાંદડાઓ ધીમે ધીમે આછા લીલા રંગના બને અને 2-3 દિવસ પછી પાંદડાં કિનારી અને ટોચ પાસે ડાઘ નિર્માણ થવાનું શરૂ થાય છે. આ ડાઘ પછીથી પાંદડાની માધ્યમાં આવેલ મુખ્ય નસ તરફ ફેલાય છે. પાણીનો અભાવ અથવા જંતુના હુમલાના કારણે પાનખર થાય તો વૃક્ષની છાલ પણ બળી શકે છે. ત્યાં, તે તિરાડ અને ફાટનું સ્વરૂપ લે છે, જે આખરે થડ પર મૃત વિસ્તાર બનાવે છે.
સૂર્યના તડકાને અવરોધી શકાય તે માટે પાંદડાં અને થડ પર સફેદ માટી અથવા પાવડરનો છંટકાવ કરી શકાય છે. આનાથી તાપમાનમાં 5-10 ડિગ્રી સેલ્સિયસ નો ઘટાડો થઇ શકે છે. કેલ્શિયમ કાર્બોનેટ અથવા સ્ફટિકીય લાઇમસ્ટોન આધારિત ઉત્પાદનોની પણ ભલામણ કરવામાં આવે છે. મીણ જેવું ઉત્પાદન, કારનુબા પણ છોડ માટે કુદરતી સનસ્ક્રીન તરીકે વર્તે છે.
જો ઉપલબ્ધ હોય તો જૈવિક સારવાર સાથે નિવારક પગલાંનો સંકલિત અભિગમ અપનાવો. ખાતર સાથે પૂરક તરીકે આનુષંગિક એસિડ લાગુ કરવાથી, સફરજન જેવા ફળોમાં સૂર્યના તડકાથી થતું નુકસાન અટકાવવામાં મદદ મળે છે અને તેથી તે અન્ય પાકમાં પણ કામ કરી શકે છે. અભ્યાસો દ્વારા જાણવા મળ્યું છે, પાંદડાં દ્વારા ભેજનો વ્યય થતો અટકાવતાં પોલી -1-પી મેનથેન પર આધારિત ઉપ્તાદનો પણ સારા પરિણામો આપે છે.
વધુ સૌર કિરણોત્સર્ગ, હવામાં વધુ તાપમાન અને ઓછા ભેજવાળા વિસ્તારોમાં વૃક્ષ પર આ પ્રકારની ઇજા સામાન્ય રીતે જોઈ શકાય છે. ભૌગોલિક ઊંચાઈ પણ મહત્વનો ભાગ ભજવે છે કારણકે વધુ ઊંચાઈએ અલ્ટ્રાવાયોલેટ (યુવી) કિરણોત્સર્ગ વધુ હોય છે. પાંદડા, ફળો અને છાલ પર લક્ષણો દેખાય છે. તડકાના કારણે બળવાની ઘટનાઓ અને તેની તીવ્રતા છોડની જાત, તેના વિકાસનો તબક્કો અને જમીનમાં ભેજનું પ્રમાણ જેવા પરિબળો પર આધારિત છે. ખાસ કરીને દિવસ દરમિયાન વધુ સમય માટે તડકો અને ફળના વિકાસ દરમિયાન આ લક્ષણો ગંભીર પણે દેખાય છે. હવામાનમાં બદલાવ પણ મહત્વપૂર્ણ છે: તેથી, જ્યારે ઠંડા અથવા હળવા હવામાન બાદ અચાનક ગરમ, સૂર્યપ્રકાશવાળું હવામાન નિર્માણ થાય ત્યારે પણ નુકસાન થઈ શકે છે.