Tilletia indica
ફૂગ
પ્રારંભિક તબક્કામાં, ડૂંડા દીઠ થોડા અનાજના મૂળમાં કાળો પડી ગયેલ વિસ્તાર વિકસ પામે છે. થોડું થોડું કરીને, અનાજમાં તેનો ગર ખાલી થાય છે, અને આંશિક કે સંપૂર્ણપણે કાળા પાવડર જેવા દ્રવ્યથી ભરાઈ જાય છે. આ પ્રક્રિયામાં અનાજનો દાણો ફૂલી નથી જતો અને દાણાનું ફોતરું સામાન્યરીતે અકબંધ રહે છે. જેમ જેમ રોગ વિકસે છે, વધુ અન્ય ડૂંડા પર પણ અનાજને અસર થાય છે. જ્યારે મસલવામાં આવેછીણ, આ અનાજના દાણામાંથી સડેલી માછલી જેવી ગંધ આવે છે. જોકે, મેશ નિર્માણ થઇ હોય તેવા દાણાની સંખ્યા ડૂંડા દીઠ ભાગ્યે જ 5 કે 6 થી વધુ હોય છે. ચેપગ્રસ્ત છોડ વામણો હોઈ શકે છે. આ રોગથી અનાજની ઉપજ પર માત્ર ન્યૂનતમ અસર થાય છે, પરંતુ રોગના બીજકણની હાજરી અથવા ગુણવત્તાને લગતી સમસ્યાઓના કારણે બિયારણ તરીકે તેનો અસ્વીકાર થઇ શકે છે.
માફ કરશો, ટીલેસિયા ઇન્ડિકા સામે સારવાર માટે અમને કોઇ વૈકલ્પિક સારવાર ખબર નથી. આ રોગ સામે લડવા માટે મદદ કરી શકે એવું કંઈક તમે જાણતાં હોવ તો કૃપા કરીને અમારી સાથે સંપર્ક કરો. અમે તમારા તરફથી જાણવા માટે આતુર છીએ.
જો ઉપલબ્ધ હોય તો, હંમેશા જૈવિક સારવાર સાથે પ્રતિબંધક પગલાં નો સંકલિત અભિગમ ધ્યાનમાં રાખો. કોઈ બીજ સારવાર 100% અસરકારક નથી, પરંતુ અનેક સારવાર એવી છે કે જે ફૂગની વૃદ્ધિ અને અનાજને નુકસાન થતું અટકાવે છે. કાર્બોક્ઝિન-થીરમ, ડાયફેનોકોનેઝોલ, મેફેનોક્ઝામ અથવા ટબુકોનેઝોલ પર આધારિત ફુગનાશકોના ઉપયોગથી હવાથી નિર્માણ થયેલ ચેપને ખેતરમાંથી અસરકારક રીતે દૂર કરી શકાય છે.
બળેલા દાણાનો રોગ બીજજન્ય અથવા ભૂમીજન્ય ફૂગ ટીલેસિયા ઇન્ડિકાના કારણે થાય છે. આ ફૂગ જમીનમાં 4-5 વર્ષ સુધી ટકી શકે છે. દૂષિત જમીન અથવા છોડના અવશેષોમાં રહેલ રોગના બીજકન તંદુરસ્ત છોડ પર ફેલાય છે અને વિકાસ પામે છે. ફૂલ આવવાના સમગ્ર સમય દરમિયાન ચેપ ફેલાઈ શકે છે, પરંતુ ડૂંડાના ઉદભવ દરમિયાન છોડ વધુ સંવેદનશીલ હોય છે. વિકાસ પામતાં બીજમાં ફૂગ વસાહત બનાવે છે અને ધીમે ધીમે તેમાંથી તેનું સમગ્ર દ્રવ્ય ખાલી કરી નાખે છે. લક્ષણો વિકાસમાં વાતાવરણ એ ખૂબ મહત્વનું પરિબળ છે. ઘઉંના દાણાની રચના દરમિયાન ભેજવાળું હવામાન (> 70%) અને 18 અને 24 ° સે વચ્ચેનું તાપમાન રોગના વિકાસ માટે અનુકૂળ છે. ખેતરની સાધન-સામગ્રી, કપડાં અને વાહનો મારફતે પણ રોગના બીજકણ ફેલાઈ શકે છે.