Sphacelotheca reiliana
ફૂગ
જયારે ડૂંડા અને તેના કાંટાનું માળખુ દેખાય છે, ત્યારે છોડની વૃદ્ધિના અંતિમ ચરણમાં રોગના પ્રથમ લક્ષણો દેખાય છે. ડૂંડાના ઝુમખા અંશતઃ કે સંપૂર્ણપણે કાળા, પાવડર જેવી ફૂગની વૃદ્ધિથી આવરીત હોય છે. ડૂંડા અને તેના કાંટાના માળખાં અસામાન્ય રીતે પાંદડા જેવું માળખું દેખાય છે. અસરગ્રસ્ત ડૂંડા તેમના તંદુરસ્ત ભાગ કરતા વધુ ગોળ હોય છે અને સંપૂર્ણપણે કાળા પાવડરથી ભરેલ હોય છે. વાહક પેસીઓનો ગુંચવણભર્યું દ્રવ્ય, જે છોડની બચેલી કડક પેશી છે, તે રોગના બીજકણમાં ભળેલ હોય. ચેપગ્રસ્ત છોડના ડૂંડામાં સામાન્ય રીતે કોઈ રેશમ અથવા દાણા હોતા નથી. ગૌણ લક્ષણ તરીકે અતિશય શાખાઓ જોવા મળે છે.
ફૂગને ખાતા કીડા (ફાલેક્રશ ઓબ્સકુરસ અને લેસ્ટ્રોનીચસ કોઈરૂલ્સ) જૈવિક નિયંત્રક તરીકે કામ કરી શકે છે. બેસિલસ મેગાટેરિયમ ના જીવાણુજન્ય અર્ક સાથે બીજની સારવાર પણ રોગને ઘટાડવામાં મદદ કરી શકે છે.
જો ઉપલબ્ધ હોય તો, હંમેશા જૈવિક સારવાર સાથે પ્રતિબંધક પગલાં નો સંકલિત અભિગમ ધ્યાનમાં રાખો. સૌ પ્રથમ ફુગથી છોડને ચેપ લાગતો અટકાવવા પ્રણાલીગત ફૂગનાશક (કાર્બોક્ઝિન) થી બીજને સારવાર આપી શકાય છે, પરંતુ આ માત્ર મર્યાદિત નિયંત્રણ પૂરું પાડે છે. બીજાંકુરણના તબક્કામાં ચાસમાં ફૂગનાશકનો ઉપયોગ પણ અસરકારક હોઇ શકે છે, પરંતુ આર્થિક રીતે કદાચ શક્ય ન પણ હોઈ શકે.
સફસેલોથેકા રેલિયાના ફૂગ ઘણા વર્ષો સુધી જમીનમાં રોગના બીજકણ તરીકે ટકી શકે છે અને એક માત્ર મૂળ મારફતે ફેલાય છે. તે પ્રાસંગિકરીતે, ખેતરમાંમાં કેટલાક છોડને, ખાસ કરીને બીજાંકુરણના તબક્કામાં, ચેપ લગાડે છે. પાછળથી ફૂગ, ફાલ (ફૂમતું) અને ડૂંડા સહિત છોડના તમામ ભાગોની અંદર વિકશે છે. આ કાળી મેસની વૃદ્ધિ (રોગના બીજકણનો સમૂહો) તરીકે દેખાય છે કે જે ડૂંડાંનો વપરાશ કરે છે અને ક્યારેક સંપૂર્ણપણે દાણાની જગ્યા લે છે. રોગનો ફેલાવો એક ખેતરમાંથી બીજામાં દૂષિત સાધનો મારફતે થઇ શકે છે. માટીમાં ભેજનું ઓછું પ્રમાણ, ગરમ તાપમાન (21° સે થી 27° સે), અને પોષક તત્ત્વોની ઉણપ ચેપ અને રોગમાં વધારાની તરફેણ કરે છે. એકવાર ચેપ લાગ્યા બાદ છોડમાં નુકસાન થતું ઘટાડવા માટે કોઈ અસરકારક ઉપાય નથી.