Plasmodiophora brassicae
ફૂગ
જમીનની ઉપર અને નીચે બંને બાજુએ લક્ષણો જોવા મળે છે. એકંદરે છોડ નબળો પડે છે, અટકેલો વિકાસ દર્શાવે છે અને પાંદડા પીળા પડે છે. તે સૂકા હવામાન દરમિયાન કરમાય છે પરંતુ ભેજવાળા વાતાવરણમાં સાજા થઇ જાય છે. પાંદડા જાંબલી રંગના થઈ શકે છે. જમીનની નીચેના લક્ષણો તરીકે, મૂળ પર ગાંઠો વાળા સોજા નું નિર્માણ થાય છે અને નાના મૂળનો ( જેને મૂળતંતુ કહેવાય છે) નાશ થાય છે. સમય જતા આ સોજાથી ગંભીર વિકૃતિકરણ નિર્માણ થાય છે, જેનાથી મૂળની જુદી જુદી શાખાઓ ના બદલે ભેગા થયેલ સંયોજિત મૂળ દેખાય છે ( જેના કારણે આ રોગનું આવું નામ છે). વૃદ્ધિ અને ઉપજને ગંભીર નુકસાન થાય છે અને ગંભીરરીતે અસરગ્રસ્ત છોડ નાશ પામે છે.
જમીનમાં ઓયસ્ટર સેલ અને ડોલોમાઈટ ચૂનો ભેળવીને જમીનની પીએચ વધારવી અને તેને વધુ આલકલાઈન 7.2 બનાવવી એ જૈવિક નિયંત્રણ માટેનો (નાના માળીઓ અને ખેડૂતો) એક માત્ર વિકલ્પ છે. જમીનની વારંવાર પીએચ ચકાસવા માટે સરળ અને સસ્તી પરીક્ષણ માટેની કિટ ઉપલબ્ધ છે.
જો ઉપલબ્ધ હોય તો, હંમેશા જૈવિક સારવાર સાથે પ્રતિબંધક પગલાં નો સંકલિત અભિગમ ધ્યાનમાં રાખો. 100 ટકા અસરકારક ન હોવાના કારણે જમીનમાં ધુમાડો કરવાની ભલામણ કરવામાં આવતી નથી. વાવેતર પહેલા ચૂનાના પત્થર (કેલ્શિયમ કાર્બોનેટ CaC03) અને ભીંજવેલ ચૂના (કેલ્શિયમ હાઇડ્રોક્સાઇડ Ca (OH) 2) દ્વારા જમીનની પીએચ (7.2) વધારવી એ રોગના બનાવ ઘટાડવા માટેનો એક માર્ગ છે.
ભૂમિ જન્ય રોગના જીવાણુ પ્લાસ્મોડિયોફોરા બ્રેસિકે દ્વારા મૂળને ચેપ લાગવાથી આ રોગના લક્ષણો નિર્માણ થાય છે. એ સંપૂર્ણપણે પરોપજીવી છે જે બીજા છોડની સાથે શ્રેણી બધા મહત્ત્વના પાકને, જેમકે ફણગાવેલ બ્રસેલ્સ, કોબીજ, ફૂલગોબી, શલગમ અને મૂળાને અસર કરે છે. ફૂગ રોગના નિષ્ક્રિય બીજ પેદા કરે છે કે જે 20 વર્ષ માટે જમીનને બગાડી શકે છે. સંવેદનશીલ છોડના મૂળની હાજરીમાં, આ રોગના બીજકણ મૂળના તંતુંમાં ચેપ લગાડે છે, જેનાથી મૂળમાં સોજો નિર્માણ થાય છે અને રોગને આવું નામ મળે છે. આ નિર્માણ થયેલ સોજામાંથી રોગના બીજા વધુ બીજકણ નિર્માણ થાય છે જે જમીનમાં પથરાય છે, અને તેનું ચક્ર પૂરું કરે છે. ભેજવાળી અને હુંફાળી જમીન આ રોગ માટે સાનુકૂળ રહે છે. ચુના દ્વારા જમીનની પીએચ વધારવાથી સંયોજિત મૂળમાં ઘટાડો થાય છે(પરંતુ નાબૂદ કરી શકાતું નથી).