કાળજી
કેળના સારામાં સારા વિકાસ માટે હૂંફની ઘણી જરૂર છે. જો જરૂરી હોય તો વધારાની ગરમી મળી રહે તે માટે તેને ઇમારત અથવા ડામર / સિમેન્ટની બાજુમાં ઉગાડી શકાય છે. આ પ્રજાતિ પાણીનો ઘણો ઉપયોગ કરે છે, માટે ગરમ હવામાન દરમિયાન નિયમિત રીતે પાણી આપવાની જરૂર છે. છોડ સુકાઈ જવો ન જોઈએ. બીજી બાજુ, ખાસ કરીને જયારે ઠંડી હોય ત્યારે પાણીનો ભરાવો થવાથી મૂળમાં સડો થાય છે. લીલા ઘાસનું સ્તર પાથરવાથી જમીનમાં ભેજ ટકી રહે છે. કેળને ખાતરની ખુબ જરૂર પડે છે અને (વૃદ્ધિના તબક્કા પર આધાર રાખીને) લગભગ દર મહિને થડથી 4-8 ફૂટ દૂર, 200- 900 ગ્રામ ખાતર આપવું જોઇએ. કેળ પવનથી થતાં નુકસાન પ્રત્યે ખુબ જ સંવેદનશીલ છે અને તેથી તેના શ્રેષ્ઠ દેખાવ અને મહત્તમ ઉપજ માટે તેનું રક્ષણ જરૂરી છે. કેળના પરિપકવ છોડની આસપાસ નવા અંકુરનો વિકાસ થાય છે. મુખ્ય છોડને જરૂરી તમામ ઊર્જા મળી રહે તે માટે તેની વૃદ્ધિના તબક્કા દરમિયાન કાપણી કરવી જોઈએ. જયારે છોડ પર ફળ આવવાની તૈયારી હોય ત્યારે, આગામી ખેતી માટેના રોપા તરીકે ગાંઠો (જ્યારે ઓછામાં ઓછા 3 ફુટ ઊંચા) કાપી લેવી જોઈએ. વાવેતર માટે બીજનો ઉપયોગ પણ કરી શકાય છે.
માટી
કેળા મોટા ભાગની જમીનમાં ઉગી શકે છે, પરંતુ તેના વિકાસ માટે તેનું વાવેતર, એક સમૃદ્ધ, ઊંડી, સારી રીતે નીતરી ગયેલ જમીનમાં કરવું જોઈએ. જે જંગલની જમીન, ખડકાળ રેતી, મારલ, લાલ લેટરાઈટ, જ્વાળામુખીની રાખ, રેતાળ માટી, અથવા તો ભારે માટી હોઈ શકે છે. તેના માટે 5.5 થી 6.5 વચ્ચેની પીએચ ધરાવતી એસિડિક માટી પસંદ કરો. કેળ ખારી જમીનમાં ટકી શકતું નથી. જમીનમાંથી પાણી સરળતાથી દૂર થવું એ કેળના છોડના સફળ વિકાસ માટે જમીનના પ્રકારનો ચાવીરૂપ ઘટક છે. નદીના કોતરનો ભાગ કેળ ઉગાડવા માટે આદર્શ છે.
વાતાવરણ
ફૂલના નિર્માણ માટે કેળને 10-15 મહિના માટે ઝાકળ વગરની પરિસ્થિતિ સાથે 15-35 ° સે તાપમાન જરૂરી છે. જ્યારે તાપમાન 53 ° ફે (11.5 ° સે ) થી નીચે જાય ત્યારે મોટા ભાગની જાતોનો વિકાસ અટકી જાય છે. વધારે ઊંચા ઉષ્ણતામાને, લગભગ 80 ° ફે (26.5 ° સે ) તાપમાને વૃદ્ધિ ધીમી પડી જાય છે અને જ્યારે તાપમાન 100 ° ફે (38 ° સે) સુધી પહોંચે ત્યારે વિકાસ સંપૂર્ણપણે અટકી જાય છે. વધુ તાપમાને અને તેજસ્વી સૂર્યપ્રકાશથી પાંદડાં અને ફળ શેકાઈ શકે છે, તેમ છતાં સંપૂર્ણ સૂર્યપ્રકાશમાં કેળાનો શ્રેષ્ઠ વિકાસ થાય છે. સખત ઠંડીમાં પાંદડાં નાશ પામે છે. વધુ પવનમાં કેળ ઢળી શકે છે.